Taki mały, taki obcy,

Taki mały, taki obcy,
taki sam w wielkim mieście;
blokowe osiedla
poprzecinane pajęczą siecią ulic i dróg.,
ludzie, każdy gdzieś pędzi,
patrzy, by zdążyć przed swoim cieniem.
Idzie, w hałasie, wrzasku,
płaczące dzieci, szum samochodów,
odblask świateł, gdzieś każdy biegnie,
by zdążyć przed czasem.
Zegary bija kolejne godziny,
czas szybko ucieka.
Minione chwile już nie powrócą.
I on, ten mały człowiek,
człowiek wśród ludzi.
Czas się zatrzymał, choć wszystko pędzi.
Czas jest nie ważny, ważna jest chwila,
by być człowiekiem, choć małym ,
samotnym, i obcym dla wielu.
Człowiek przez duże „C” pisany
jest wielki w tej małej chwili.

16.10.2006