Drewniany statek w kolorach tęczy
mknie z dziećmi na pokładzie.
W błękicie nieba, w złocie promieni
mknie między zielone wyspy.
Dla dzieci, do zabaw stworzony
plac radosnego rejsu.
Kolory tęczy, dzieci biegają,
jesienne liście, śpiew ptaków wesoły
i… róża… bez płatków, bez liści
więdnie na słońcu prażona.
Nie ma radości, nie ma uśmiechu,
nie cieszą nawet codzienne zajęcia.
I ciągle szare, ponure i bez wyrazu,
myśli kotłują się w głowie.
Chciałem uwiecznić wesoły statek,
radosne podwórko z dziecięcą zabawą:
słońce, wiaterek, barwy tęczowe i….
moment, chwila, ułamek sekundy
stała się pustka – tak nagle.
Wszystko zniknęło, gdzieś hen daleko.
kolory tęczy stały się szare,
dźwięki radości zamilkły na stałe
i… tylko róża w pamięci została…
choć w proch zamieniona.
Gdzieś wiatr ją poniósł
zniknęła w pustce…. na zawsze, na amen.
22.09.2009 - Bełchatów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz