Księgi potężne, zaczarowane
skrywają mądrość od wieków pisaną.
Księgi magiczne w skóry oprawne
w dębowych szafach lochy chowają.
Milczące filary – dębowe gaje
wiedzy płynące potoki rozlane,
milczeniem nucą pieśni podniosłe.
Duch jeno po nich
karty pożółkłe przerzuca.
Gdy północ wybije, łańcuchy opadną,
historia zaklęta w tomach ogromnych,
niczym prawdziwą przygodą się staje.
Choć mędrcy odeszli, pióra złamali,
duch jednak wiecznie po nich zostanie,
mądrości jak skarbu pilnować będzie.
4.06.2007
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz